Behandelen van myofasciale triggerpoints bij het paard
Myofasciale banen in het lichaam zijn de anatomische basis voor een goede motoriek. Al tijdens mijn studie heeft het fascia (bindweefsel) mijn interesse getrokken. We zijn snel geneigd om te kijken naar spieren, pezen en gewrichten in het lichaam, maar…
Myofasciale banen in het lichaam zijn de anatomische basis voor een goede motoriek. Al tijdens mijn studie heeft het fascia (bindweefsel) mijn interesse getrokken. We zijn snel geneigd om te kijken naar spieren, pezen en gewrichten in het lichaam, maar als paardenosteopaat ben ik van mening dat het minstens net zo belangrijk is om te kijken naar de werking van het fascia en alle andere structuren in het lichaam. Er is in verhouding nog best weinig onderzoek te vinden over de verbindingen tussen fascia, myofascia en spieren.
Spieren moeten gezien worden als collagene verbindingen met aangrenzende myofasciale banen/structuren. Myofascia bestaat uit dicht bindweefsel dat de spieren omringt en alle spieren van het lichaam bedekt. Je kan het zien als het spinnenweb van het lichaam en zorgt voor belangrijke verbindingen voor het bewegingsapparaat.
Als osteopaat bekijk je het lichaam als geheel, kijk maar eens naar bovenstaande afbeelding. Hier zie je myofasciale banen bij het paard. Deze banen lopen door het gehele lichaam en hier kan je zien hoe de verschillende banen elkaar onderling kunnen beïnvloeden en hoe ook op andere plekken in het lichaam gecompenseerd kan gaan worden. De vraag die ik nog wel eens krijg is hoe mijn paard last kan hebben van zijn OAA (Occiput-Atlantis-Axiale, overgang achterhoofd naar eerste hals wervels) door bijvoorbeeld niet aan de teugel te willen lopen of er juist altijd achter te duiken, en hoe dit dan te maken kan hebben met een scheef bekken. Alles staat in verbinding met elkaar, kijk maar eens naar de dorsale en ventrale banen die in het groen en geel te zien zijn op de afbeelding. Deze lopen van de schedel naar de achterhand. Zo zijn er ook functionele banen in het lichaam die van het voorbeen naar het contralaterale achterbeen lopen. Dit is een reden waarom paarden vaak contralateraal compenseren.
“Wanneer een spier overbelast raakt, is het gevolg dat een groep spiervezels samentrekt en zorgt voor spanning. De triggerpoints van de myofasciale banen die rondom de spieren liggen, worden hierdoor ook overprikkeld”
Wanneer een spier overbelast raakt, is het gevolg dat een groep spiervezels samentrekt en zorgt voor spanning. De triggerpoints van de myofasciale banen die rondom de spieren liggen, worden hierdoor ook overprikkeld. Deze triggerpoints hebben een nauwe relatie met het zenuwstelsel en de manier waarop pijnprikkels in het lichaam worden verwerkt. Wanneer er veel spierspanning in het lichaam aanwezig is en daardoor de myofasciale banen ook overprikkeld raken met hun triggerpoints, kan het zo zijn dat het hele paard prikkels niet meer goed kan verwerken omdat het de pijnprikkels vanuit het zenuwstelsel niet meer goed weet te reguleren. Je paard gaat minder goed functioneren, voelt gestrestst aan en kan uit balans raken. Deze stress kan vervolgens weer van grote invloed zijn om het immuunsysteem en ga zo maar door.
Heeft jouw paard dus bijvoorbeeld een van onderstaande klachten, dan kan het dus zomaar vanuit een myofasciaal triggerpoint komen:
– veel spanning vasthouden
– extreem snel zweten
– slechte balans
– kort lopen
– overprikkeld reageren met aaien of borstelen.
Ben je benieuwd wat ik voor je paard kan betekenen? Neem dan gerust contact met mij op.